przypadkowy

przypadkowy
przypadkowy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, przypadkowywi {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'będący wynikiem przypadku; przygodny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przypadkowe znajomości. Zdarzenie przypadkowe. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}jęz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'mający związek z przypadkiem II': {{/stl_7}}{{stl_10}}System przypadkowy języka polskiego. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • przypadkowy — przypadkowywi 1. «nie zdeterminowany przyczynowo, nie przemyślany; nie zamierzony, przygodny» Przypadkowe działanie. Przypadkowa lektura. Przypadkowe spotkanie. 2. «dotyczące przypadka gramatycznego» Formy, końcówki przypadkowe …   Słownik języka polskiego

  • akcydentalny — książk. «dotyczący akcydensu nieistotnej cechy przedmiotu; przypadkowy, przygodny, okolicznościowy» Cecha akcydentalna. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • dorywczy — «odbywający się, zdarzający się od czasu do czasu; doraźny, przygodny, okolicznościowy; przypadkowy» Dorywcza pomoc. Dorywcze zarobki. Praca dorywcza. Dorywcze wyjazdy, znajomości …   Słownik języka polskiego

  • incydentalny — 1. «wynikający z incydentu, związany z incydentem; przypadkowy, uboczny, okolicznościowy» Incydentalna sprawa. Incydentalne zjawisko. 2. praw. «mający znaczenie uboczne w sporze sądowym» Skargi incydentalne. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • kazualny — 1. książk. «dotyczący przypadka gramatycznego» 2. przestarz. «wynikający z niespodziewanego zdarzenia, zbiegu okoliczności, przypadku; okolicznościowy, przypadkowy» …   Słownik języka polskiego

  • nierozmyślny — «mimowolny, przypadkowy, nie zamierzony, nieumyślny» Nierozmyślny czyn, odruch, postępek. Nierozmyślne zabójstwo, działanie …   Słownik języka polskiego

  • nieumyślny — nieumyślnyni «dokonany pomimo woli, wyrządzony niechcący, niezamierzony, nie planowany; mimowolny, przypadkowy» Nieumyślna krzywda. Nieumyślne zabójstwo, potrącenie kogoś …   Słownik języka polskiego

  • okazjonalny — 1. «odnoszący się do określonej okazji okoliczności, sytuacji, wywołany przez nią, dostosowany do niej; okolicznościowy» Okazjonalny koncert, utwór, wiersz. Okazjonalne słowa. ∆ jęz. Znaczenie okazjonalne «znaczenie wyrazu pojawiające się w danym …   Słownik języka polskiego

  • przyczyna — ż IV, CMs. przyczynanie; lm D. przyczynayn «czynnik wywołujący (w sposób konieczny lub przypadkowy), pośrednio lub bezpośrednio dane zjawisko (zmiany, ruch, czynność) jako swój skutek; powód danego zjawiska; zespół warunków (koniecznych i… …   Słownik języka polskiego

  • przygodny — przygodnyni «wynikły z przypadku; zdarzający się przypadkiem; przypadkowy, nieprzewidziany, przelotny» Przygodna znajomość. Przygodne miłostki. Przygodni towarzysze podróży …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”